Ayrılığın Eşiğinden Dönmek

Toparlanacak zamanı yoktu
Talan olmuştu yüreğinde ki sevgi
Adam üzgün
Sanki dünyası yıkılmıştı üstüne.
Konuşmaya nasıl başlamalıydı
Gitme sensiz yapamam demek için
Çok mu geçti?
Söylenecek ne kaldı diye geçiriyordu aklından
Tavandaki avizenin taşlarını sayıyor
Dudakları kıpırdasa da çıkmıyordu sesi.
Hangi hatanın sonucuydu yaşadığı
Anlamakta zorlanıyordu kadını.

İkisi de sırılsıklamdı
Taze aşk kokusu sinmişti dolaştıkları her yere
Hem sevip hem ayrılmanın adı da
Aşk mıydı?
Hadi canım sende diye geçirdi içinden
Gözlerini kaçırdı kadının gözlerinden
Ağlamıyor,
Ya da ağlayamıyordu
Merdivenin tırabzanlarına sarıldı
Bir heykel gibi duruyordu
Hayatımın en zor sınavı diye düşünüyordu
Soruların cevaplarını kendide bulamıyordu
Kan ter içinde kalmıştı adam ve
Susuyordu.

Az sonra gün batacaktı
Karanlık gizleyecekti yüzündeki acı ifadeleri
Biliyordu;
Neşter vurulacaktı sol yanından
Kadının gidişiyle içi param parça kanayacaktı.

Kadın; nöbet devralmış kapıda duruyordu sütun gibi
Gözlerine kan oturmuş
Elinde sadece ıslak mendil
Sessizlik hâkim olmuştu odaya
Tüm hızıyla koşup sarılmak istiyordu adama…

Mustafa KARAAHMETOĞLU
09.01.2014