Ayrılığın dönülmez sularında.

Acı türküler söylenir kulağıma.
O giderken ayın ışığı düşer
Yavaş yavaş mehtabın karanlıklarına.
Sararır en güzel sözlerin yazıldığı kağıtlar
Geçmişin tozlu sayfaları arasında.
Bir gemi kalkar limandan
İçinde büyük pişmanlıklarla.
Elden bir şey gelmediğinden
seyredilir gidişi keşkeler kıyısından
Gözyaşları akıtıla akıtıla.
Bir ateş düşer sevda ocağına
Daralır dört duvar,çöker tavan
Sanki kopar ruhun derinlerinde
Hırçın bir fırtına.
Kaybolur dünler yarınlarda
Bugünün matemi yaşanır
Tüm acıların saklandığı
Karanlıklar ardında.
Feryatlar figan olur zamanla
Bir zaman gelir boşluğa düşer
Ağlamaktan bir çare gözler
Karanlıklar ardında.
Bir süre sonra
Çökünce bir ağırlık omuzlarına
Gökten damlalar düşer aşağıya.
Sanki o da ağlar,o da isyan eder
Bu çaresizlik içindeki duruma.
Şu ayrılığın,Dönülmez sularında.