AYRILIĞIN ÇİÇEKLERİ
ALIŞAMAZ İNSAN HİÇ BİR AYRILIĞA,
TEK BAŞINA YAŞANIR YALNIZLIKLAR,
VE BU YÜZDEN DOLAYI ORTAYA ÇIKAR KALABALIK FOBİSİ.
YAZ GELİR, KIŞ GELİR DE,
BAHAR GELMEZ HİÇ BİR AYRILIĞA.
GÜLERSİN, AĞLARSINDA,
BİTMEZ AYRILIĞIN KEDERİ VE HÜZNÜ.
BİR ZAMAN SONRA ANLARSIN Kİ;
KIRLARIN TALAN EDİLMİŞ,
TOPRAKLARIN İŞGAL ALTINDA KATLEDİLMİŞ.
VE ANLARSİN Kİ;
ARTIK YEŞEREBİLECEĞİN HİÇ BİR MEZRADA KALMAMIŞ.
EMSALLERİN HÜZÜN SOKAĞINDA BEKLER,
NİCE ÇİÇEKLER.
UMUT VERMEZ SUNİ ÇİÇEKLERİN,
SÜMBÜLLERİN CILIZ GÖLGELERİ.
ALIŞAMAZ İNSAN HİÇ BİR AYRILIĞA.
KBB
Kayıt Tarihi : 11.8.2017 19:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!