Ayrılığın ateşi yaktı yüreğimi,
Sensizlik büyük gelmişti bana.
Soğuk bir sonbahar akşamı değil miydi?
Beni benden alan;
Seni bana dolduran...
Yine bir sonbahar akşamıydı:
Ellerini ellerimden,gözlerini gözlerimden;
Kokunu içimden mahrum bırakan...
Bir başıma, çaresiz ve acımasızca;
Ağlatan...
Ve yine bir sonbahar akşamı olacak;
Seni hatırlatan ve ağlamamı sağlayan.
Almamı sağlayan kalemi elime...
Sonbahar ve sen;
Hala soğuk, Hala acımasız;
Ama vazgeçilmez...
13.11.12-Arnavutköy
Mert ÖzkayaKayıt Tarihi : 13.5.2013 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sonbaharın soğukluğunu bastıran bu sıcacık hasret.. O ve onun bıraktığı her şeydir. Beni ağlatan ve kahırdan öldüren.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!