Ayrılığın Arefesinde Şiiri - Hazan Altun

Yorgun,çıldırmış bir gündeyim yine.
Gözlerim kan çanağı,ellerimse titremekte.
Benden gidişinin,yası vurmuş bedenime.
Erguvanlar boyun bükmüş,ayrılığın arefesinde.

..
Çığlıklarım düğüm,boğazıma tıkanmış.
Yaşamın omzuma külfet olduğu andayım.
Dağılmış saçlarımı habire yolmakta avuçlarım.
Sevgim can çekişiyor,ayrılığın arefesinde..

Şimdi gitmektesin,sana tutkun bu yürekten.
Acım kanımı dondurmuş,gör bak üşümekteyim.
Gitme! Desemde gideceksin.biliyorum.
Bırakıyorsun beni hasretlere,ayrılığın arefesinde...

Gidiyorsun madem,umursuzca,ardına bakmadan.
Kopar bendeki seni,savur anılara acımadan,
Sensiz olmak iyidir,seninle umutsuz yaşamaktan.
Umutlar,hayaller gömüldü öfkene,ayrılığın arefesinde.

Belki bir daha yarınım hiç olmayacak.
Sevdamın küllerine,başka ateş konmayacak.
Yarım gelmiştin bana,gidişin tam olacak.
Zaman aleyhimde,istanbul gri,güneş doğmayacak.
Keder incileri boynumda,ayrılığın arefesinde.......

11.05.2009
saat:02.45 istanbul