En çok ayrılık acısı koyar insana,
Etinden et kopmuş gibi sanki,
Gözleri nehirleri andırır,
Kandırır kendi kendini.
“Hiç bir şey umurumda değil” der.
Fakat basit bir hüzünlü söz,
Eğdirir başını öne.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
