Ayrılığın Acımasız Gölgesi

Ayaz gibi soğuk gecelerin sinesi,
Yağmur yağıyor karanlığın ötesinde,
Ürkek adımlarla kaçışır bedenim,
Kapılarak yalnızlığın pençesine.

Sevgi seli kurudu baharımda
Susuz, umut yaprakları dallarda,
Rengini kaybetmiş hayaller,
Boğuldu denizin merhametsiz bakışlarında…

Şafaklar doğmaz göğün ufkunda.
Semalar kararır yalnızların rıhtımında.
Gölgelerin esir aldığı limanlar,
Yıkıldı rüzgârın acımasız kollarında.

Güneşin nefesi düşmez viraneme,
Sallanır düşler penceremde,
Sessizlik gömülerek içime,
Aktı yüreğimin sinesine…

Aynaların sinsi oyununda yatan
Cam kırıkları saplanır yüreğime.
Yüzümde yanan resimlerin bakışlarında,
Hatıralar saklı gözlerimin benliğinde…

Esen rüzgârın arkasında,
Uçuşur ebediyetin martıları,
Soğuk bedenimi sararak,
Kanat çırpar göğün ufkuna…