Biliyor musun?
Sensizlik bana hiç iyi gelmedi.
Bütün gün dolaştım durdum.
Eve dönüş yolundayım.
Hep yürüdüğüm kaldırımda yürüyorum.
Dilimde bir türkünün nakaratı
“Gitti canımın cananı ay le canım”
Adımlarım gitmiyor.
Anlamsız geliyor eve gitmek
Biliyorum kapıyı sen açmayacaksın
“Hoş geldin hayatım” demeyeceksin
Mutfaktan yemek kokusu da gelmeyecek
Evi dolduran sesini duymayacağım.
Ya beni mest eden o kokun, oda olmayacak
Kapıya nasıl geldim bilmiyorum.
Elimde anahtar öylece bekliyorum.
Elim Gitmiyor, kapıyı açmaya
Nasıl dayanacağım sensiz olmaya
Ben sensiz ne yapacağım şimdi
Sensizliği hiç yaşamadım ki
Ben seninle tamam olmuştum.
Sensizlik nasıl yaşanır bilmiyorum ki
Bir elimle anahtarı taktım.
Diğer elimle istemsizce zile basmıştım.
Kapının açılma sesiyle şaşırıp kaldım.
Ve sen karşımda duruyordun
Gözlerim gözlerine kilitlenmişti.
Yanaklarına inen iki damla yaşa
Eşlik etti, gözlerimden süzülen yaşlar
Kalbime kazındı o mahzun bakışlar
Sımsıkı sarıldım, sardı beni kolların
Hala inanamıyorum, yanımdaydın
Konuşmadan öyle kalakaldık saatlerce
Söz verdik birbirimize sessizce
Bir daha ayrılıktan bahsetmek yok
Ve sen bana en sevdiğim soruyu sordun
“Hayatım aç mısın?”
Evet canım açım, hem de çok
Sebati Manav 13 Mart 2025
Kayıt Tarihi : 23.7.2025 23:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!