Ayrılığın vurgun oldu artık, uzat ellerini ellerime.
Seni sevdim, seviyorum, seveceğim geri dön artık kaderime.
Aslında ayrılığın ayrılık değildi bence,
Seni hiç kalbimden ayırmadım ki!
Sensiz karanlıkta yansıyan gölgenle,
Geceleri öten sessiz kuşlarla,
Gökyüzünde parlayan yalnız yıldızlarla yaşadım ben, seni yaşar gibi.
Sabahları odama doğan güneşle,
Sokaklardan sensiz geçen arabalarla,
Her sabah kendini tazeleyen toprakla yaşadım ben, seni yaşar gibi.
Ben senden hiç ayrılmadım ki!
24.12.1998
Hacer ÖngörKayıt Tarihi : 4.2.2006 22:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hacer Öngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/04/ayriligin-8.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)