AYRILIĞIN 1.GÜNÜ
Soğuk yağmurlu gün, rüzgar ve yağmurun keskin taneleri yalarken yüzünü tenini, kalabalığın ritmine ayak uydurup tavaf edersin İstiklal'in caddelerini. Üşüyen ellerini, buz tutan yüreğini ısıtmak için atarsın kendini kitapçının birine, ısmarladığın kahvenin fincanını üşüyen parmaklarından kayıp gitme tehlikesine karşın avuçlarınla kavrar, sıcaklığının yüreğine ulaşmasını beklersin...
Çantandan çıkardığın kitaba gömersin kafanı, uğultulu seslere aldırış etmeden okumaya çalışırsın, kelimeler sevgilinin adı olur hece hece... Kayıp giden aşkın canlanır sayfalarda... Sonra birden harfler küçülür, silikleşir, hey! ... Ne oluyor nereye gidiyorsunuz demeye kalmadan kocaman bir göz yaşı süzülür yanaklarından soluk kağıt parçasının üzerine... Hışımla kapanır kitabın sayfaları yürekten dudaklara ulaşan bir off! ...eşliğinde.
Burnunuzun ucuna dayatılan mendile, uzatan ele, oradan gülümseyen hüzünlü gözlere ulaşır gözlerin... Sair zamanda uzatılmayan mendille, bakmayan yabancı gözlere bakınca, daha bir hırçınlaşır yüreğin.. Tüm nezaketsizliğinle koşar adım çıkarsın kafeden... Koca şehir basar üzerine, lime lime olursun sığamazsın hiçbir yere, evin uzak gelir ve soğuk, ayakların geri geri gider.
Tamamını Oku
Öyle bir dille anlatmışsınız ki, sanki bir film izler gibi, takibettim sonuna kadar...
Sevmek, özlemek, hayâl kırıklıkları...
Bu durumda, ne içki şişeleri, ne de sigara huzur verir insana...
Sığınılacak, gözlerinizi kapatarak, tüm kalbinizle yönelerek sığınılacak yer, yüce Allah'tır. Onca hatâlarımızdan sonra bile, bize kucak açan, en büyük dayanak, en yüce kapı O'dur.
Dileyen diller, açılan eller, asla boş dönmez. Yeter ki, tüm kalbimizle yönelelim...
Öyle bir huzur kapısı açılır ki o zaman, ürpermiş, huzur dolu adımlarla yürünür O'na doğru...
Işıklı bir yol açar ki önümüze, yüreğimizin bir kuş gibi kanatlanıp, umut dağlarının doruklarında uçuştuğunu farkederiz.
Nelere sahip olduğumuzu farkeder, sabır çilelerinin ucundan tutup, mutluluk ilmikleri atmaya başlarız farkında olmadan...
Bu güzel denemeniz, bana bunları düşündürdü sevgili kardeşim...
Yolunuz açık, yüreğiniz huzurlu, gönlünüz mutlu olsun. Sevgilerimle...Hâlenur Kor
Tam puan
Bazen bitmesini hiç istemediğin anda biter...
Bazen de anlarısın biteceğini son yağmur damlaları gibi yavaş yavaş toprağa döküldükçe...
bazen dudakların kurur, sesin hırıldar...
Ve
vurursun kendini kaldırım taşlarını eskittiğin yürüyüş biter...
Ve donarsın bittiğini hissedince...
Anlarsın sonun geldiğini...
Oysa belki de senin sonundur...
Bunu hissedersin...
Ama ayrılığın birinci gününün son nefese süreceğini bilemezsin o gün...
Bitti bile diyemezsin...
Oysa yolculuk daha çok ama çok uzundur bitti demek için...
Sadece yüreğin bitemez der... Bitemez... Bitmemeli der...
bunu hissedersin ama diyemezsin kendine...
diyemezsin...
MUSTAFA YILMAZ
saygımla
ant+10
Süheyla hanım;
ayrılık ateştir yakar insanın içini.ve sonra unutmaya çalışırsın ama unutamazsın yaşanılan gerçekleri.ve herşey tufan sanırsın ondan sonra..ama hayat devam eder..ve gönül durulur neden sonra..
duygu yüklü yüreğinizin sesi olan bu güzel çalışmanızı beğenerek okudum..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10..akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz
bitmeyen aşk yoktur demekle, kesin sınırın çizilmesi bence haksızlık olmasın: )
Süheyla Hanım, son derece başarılı buldum çalışmanızı...devamını bekliyorum +
''YALAN der yüreğin BİTMEYEN AŞK YOKTUR! Karanlıkta el yordamıyla koltukların arasından bastığın ayakların öfkeli mırıltılarına tepki veremeden, tüm vücudunun seni döven ağrılarıyla baş etmeye çalışarak atarsın kendini soğuk gecenin karanlığına... ''soğuk gecelerin kuytu limanlarında çok sıcak duygular gelmiş.yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 25 tane yorum bulunmakta