Ayrılığımızın İlk Günü Bugün,

Ayrılığımızın ilk günü bugün,
Yüreğimdeki derin yaramla yaşamak zorundayım artık.
Sustukça daha da sızlıyor yaram,
Kader deyip geçemiyorum.
Özlüyorum hiç özlemediğim kadar,
Bu kadar zor gelmemişti nefes almak,
Anlamını yitirmemişti yaşam hiç bukadar,
Bir daha duyamayacağım sesini,
İçimi ısıtan ellerini tutamayacağım....

Ayrılığımızın İlk Günü Bugün,
Yüreğim de acı bir yara,sensiz ve sessiz kaldı,
Konuşmak istiyorum, konuşamıyorum ve sızlıyor yaram,
Allahım kaderim mi böyle ama yok, yok, değil diyemem kader diye,
Özlemin artıyor hiç olmadığı kadar, çünkü seni seviyorum,
Nefessiz bıraktın beni, sen benim tek gerçeğimdin,
Yaşanmaz artık sensiz bu hayat,
Güzel ela gözlerimi göremeyeceğim,
Yüreğime can veren yüreğini hissedemeyeceğim bir daha.

Ayrılığımızın ilk günü bugün
Ve ben çok korkuyorum...
Korkuyorum sensizlikten,yalnızlıktan....
Hayata ve canımı acıtan herkese karsı güçlü olduğumu söylerdin.......
Söyle şimdi sevdiğim,
Sen olmadan da yaşamayı başarabilir miyim?
Mutlu olabilir miyim söyle?

Ayrılığımızın İlk Günü Bugün,
Korkmazdım hiç bir şeyden,
Seni kaybetmekten korktuğum kadar,
Yokluğundan, nefessizlikten korkuyorum artık,
Sendin tek güç kaynağım bana güç verenim,
Şimdi güçsüz, bitap bir şekildeyim,
Nasıl, nasıl mücadele edeceğim sensiz söyle sevdiğim,
Tadı yok hiçbir şeyin, söyle sevdiğim, söyle ne olur yaşayabilir miyim sensiz?

Ayrılığımızın ilk günü bugün,
Ve ben çok çaresiz hissediyorum kendimi,
İçinde bulunduğum bu ıssız karanlıktan
Ve içimi ürperten soğuk sensizlikten çıkamıyorum.
Ne yana dönsem yok,
Bulamıyorum çıkış yolu.
Hani ne olursa olsun hep yanımda olacaktın,
Biz olarak kalacaktık,
Peki şimdi nerdesin sevdiğim nerde..?
Birbirine uzak sen ve ben olduk şimdi..........
Ne cok sevmişim seni....
Ben seninle ben olmusum,
Sende bulmuşum benliğimi,
Şimdi kayboluyorum yavaş yavaş,
Kendime bile yabancı gelen kimliğimde.

Ayrılığımızın ilk günü bugün,
Tükendim, biçareyim artık,
Issızlaştı yine odam ve ben yine yalnız kaldım.
Sımsıcak yaptığın odam, şimdi buz kesiyor her taraftan,
Çırpındıkça bu yalnız ve soğuk odamın içine gömülüyorum.
Yok bunun bir çıkışı, sen benim hayat rehberimdin,
Söz vermiştik birbirimize, her an uzak da olsak birlikte olacağımıza,
Ama şimdi yoksun be sevdiğim yoksun,
Ayrı olduk, yapayalnız kaldım ve biz olamadık,
Neredesin be sevdiğim? şimdi nerelerdesin?
Seninle sen olmuştum benliğimi benden almıştın,
Ama ya şimdi? ben yine yapayalnız kaldım,
Kendimi bile tanıyamaz hale geldim,
Nerdesin bitanem nerelerde?

Ayrılığımızın ilk günü bugün,
Ve ben sensiz gecen her saniyede,
Biraz daha eksiliyorum.
Hissetmiyor bedenim artık daha fazlasını,
Uyuştum,düşünemiyorum,
Ağlayamıyorum da artık.
Hani hep söylerdin ya!
O, ela gözlerimden tek damla yaş akmasını istemiyorum diye,
Şimdi sustukça içime akıyor gözyaşım,
Ve yavaş yavaş çürüyorum...

Ayrılığımızın ilk günü bugün,
Yaşamak istemiyorum ben sensiz bu hayatı,
Sensiz aldığım her nefesimde,
Yavaş yavaş eriyorum buz misali,
Oysaki eritemezdi hiçbir kuvvet seninleyken,
Beynim uyuşmaya ellerim titremeye başlıyor,
Tutunamıyorum artık hayat ve yaşama,
Konuşmak istiyorum durmaksızın ama dilim lâl oldu,
Hani senin gevezendim, hiç susmamı istemezdin ya,
Oysa şimdi konuşmak istedikçe,
Kelimeler düğüm düğüm düğümleniyor boğazıma,

Ayrılığımızın ilk günü bugün;
Ve bende yaşamın anlamını yitirdiği,
Hayatın sona erdiği gün bugün,
Yaşayan bir ölüyüm artık......

Ayrılığımızın ilk günü bugün;
Yaşam bitti sevdiğim, sensizlik ölümdür bana,
Ve hayatımın nihayete erdiği gün bugündür sevgili,
Sensiz yaşamaz, nefes alamaz bu can,
Ve ben, sensiz, yaşayan ruhsuz bir bedenim artık….

Gültekin Şahin
20.11.2010