Ayrılığımız Feleğin Sillesiydi...

Ne dilersen amadeydim yapmaya
Hazırdım kulun kölen olmak için.
Bir ol demen yetecekti buna...

Ayrılığımız feleğin sillesiydi...

Feleğin her sırrına vakıf eski bir ansiklopedi gibisin.
Kimi vakit kaygılanıyorum barındırdığın sırlardan

Geleceğimize şiirler yazmaktayım
Şiir denilebilir mi bu ağlamaklı yakarışlara bilemiyorum...

Sana olan duygularım çok değişti hasret çektikçe.
Bedbinleştim umutlarım tükendikçe.
Delicesine özlerken, umutlarım insafsızca tahavvül etti.
Yıllara dönüşen günlerdi geçmesiz zamanlar...
Ama asla üzülmedim, ağlamadım; tutkundum mutluluğa
Delicesine sevmekten başka bir şey yapmadım.
Hasretini müşkülâtla çekiyordum.

Seni unutamayışımın nedeni, gözlerin…
Kuşatmış gözlerin dağları, içinde kayboldum…
Her ağaç kütüğü, koyu yeşil bir zebani,
her dal koyu yeşil bir yılan.
- Bu cırcır böcekleri de ne kadar korkunç sesler çıkartıyormuş;
her biri, evvelce hiç işitmediğim yeşil bir çığlık…
Biliyorum acizdir her insan Allah karşısında ya,
ölümün karşısındaki aczimi görmeni istemiyorum.