Ayrılığımız Şiiri - Yasemin Göksel

Bir ayaz gölgesinde vuruldum geceye
Öptüğün saçlarımdan tutamlar yoldum
Sarıldım kağıda döktüğün heceye
İçinde ah ile dolu bin acı buldum
Döndüm yine kendimi
kendimle vurdum

Geçemedim seni düşlemeden içinden
Ömrüme efil efil inen kuytularımın
Bir an bile eksilmedin sol yanımdaki
Aşkımın sana bakan penceresinden

Bilmiyorum kaç sene geçti üstünden
Hangi mevsimdi ayrılığımız?
Kendime bile itiraf edemeden
Gri bir üşüme sarardı hep sol yanımı
Ayrılırken o sıcacık
ağustos ellerinden