Ayrılıgımız Şiiri - Burak Keskin

Yavaş yavaş ayrılığa gidiyoruz sevgilim
Yavaş yavaş uçuruma
Ve bilmiyoruz
(yada bilmiyorsun)
Geçen zamanda
Yok olan anılarda hep birbirimizi arayacağız
Tren garlarında
Otobüs duraklarında
Hava alanlarında
Ne zaman gitsek
Unutulmuşluğumuz kalacak aklımızda
(yada öyle sanacağız)
Ayrılığa gidiyoruz ağır ağır
Yalnızlığımıza izin veriyoruz
Aramıza nankör zamanı koyuyoruz
Bilmiyoruz
(yada bilmiyorsun)
Zaman bir katil annedir
Ki çocuklarını öldürür
Yavaş yavaş vazgeçmeye başlayacağız birbirimizden
O gülümsemeleri aramayacağız belki
Belki yüzlerimiz eskir fotoğraflarda
Sonra yırtıp atarsın o fotoğrafta
Ve tekrar baktığında eskimiş olur adım
Hafızanda yersiz kalırım
Ucuz bir anıdır yada yaşananlar
Yapma,yapma bunu ölürüm
Ağır ağır, damla damla bir yağmur gibi gitme
Yok oluşumuzu seyretmeme izin verme sakın
Ayak izlerin kalmasın kalbimde
Yak,yık
Beni de yok et gittiğinde
Ölmeme izin verme…

Burak KESKİN