Gözden ırak olanlar gönülden görülmezmiş...
Sevda ile yananlar yansa da bilinmezmiş
Ayrılan yılan yollar yüreği zehirlermiş
Sevdim sadece sevdim...ayrılığı bilmedim
Gizli yanan sevdamız hangi ufukta batmış
Ağlayan gözlerimde sevgim sahipsiz kalmış
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
sıcacık duyguların,yakarışların ,arzuların dile getirildiği güzel bir şiir okudum..Akıcı,yumuşacık ve ne istediğini bilen bir şiir...Tebrike diyor,saygılarımı sunuyorum...+10 puan
ben farklı düşündü;ne zaman bu çocukluk diye atla
cak derken,hakikaten atlattı,yağ gibi üste çıkıp,fitil
fitil getirdi,bazen sizler anılarla hatırlamaya vesile ol
uyor dizeleriniz.
SELAM OLSUN GÜZEL YÜREĞE KUTLARIM SAYGIYLA..
Başarılarınızın devamını diliyorum
Hüzün ve sitem dolu şiirini okudum şaire.Yüreğin sesini güzel dile getirmişsiniz. Yüreklerde sevgi varsa gönülden ırak olmak kolay değil. Selam ve sevgiler.
Siz yine sevinde ayrılığı bilmeyin görmeyin efendim.
Ayrılık ayrılık aman ayrılık her bir dertten ala yaman ayrılık.Böyle diyor ya güzel bir azaeri türkümüzde.
Yüreğinize sağlık tebriklerimle ümüt güngör
Sevmem ben ayrılmayı. Pek beceremem de.
Ne söyleneceğini bilemem.
Hiçbir söz teselli değildir çünkü.
Bir sessizliğe gömülüp o acıyı yalnız başıma çekmeyi tercih ederim.
Şimdi bir istasyondayız.
Ben gidiyorum.
Ayrılmak denildiğinde benim gözümün önüne hep aynı görüntü gelir.
Eski siyah beyaz Fransız filmlerindeki tren istasyonları.
Kalabalık bir peron, trenin bacasından çıkan kalın dumanlar, tekerleklerin arasından fışkıran buharlar, çan sesleri, gürültüler ve sessizce birbirine bakan kederli iki insan...
Söylenecek o kadar çok söz ve bunları söyleyebilmek için o kadar az zaman vardır ki kimse bir şey söyleyemez.
Kalabalığın ortasında iki kişilik bir sessizlik büyür.
Arada bir kısa, kesik, manasız cümleler söylenir.
Ve birbirinden hiç ayrılmak istemeyen iki insan, bir an önce tren kalksın, bu huzursuz sessizlik bitsin ve derin acılarına gömülsünler diye beklerler.
Acının, birkaç dakikalığına da olsa bir sıkıntıya bürünmesi, onları biraz sonra çekecekleri acıdan daha fazla kederlendirir.
Sonra düdük çalar.
Tren olduğu yerde kımıldanır.
Aralarından biri trene biner.
Tren yavaşça hareket eder.
Kalan, trenin yanında yürümeye çabalar.
Giden, cama dayanır.
Birbirlerine bakarlar.
Öyle bakarlar.
Tren hızlanır.
Aralarından biri 'Seni seviyorum' diye bağırır ama artık çok geçtir, kelimeler rüzgara karışıp kaybolur........
harika şiir
aşkın gözü kürdür derler ya
gerçekleri görmezmiş
sevgiyi verirken
karşılığı sadece körlük oluyor sanırım
göremiyorsunuz gerçekleri ne yazıkki.
yüreğinize saygılar
Bu şiir ile ilgili 18 tane yorum bulunmakta