Ayrılığı Bilmedim Şiiri - Yorumlar

Leyla Altınbaşak
112

ŞİİR


11

TAKİPÇİ

Gözden ırak olanlar gönülden görülmezmiş...
Sevda ile yananlar yansa da bilinmezmiş
Ayrılan yılan yollar yüreği zehirlermiş
Sevdim sadece sevdim...ayrılığı bilmedim

Gizli yanan sevdamız hangi ufukta batmış
Ağlayan gözlerimde sevgim sahipsiz kalmış

Tamamını Oku
  • Lemide Çakır
    Lemide Çakır 10.09.2009 - 10:06

    sıcacık duyguların,yakarışların ,arzuların dile getirildiği güzel bir şiir okudum..Akıcı,yumuşacık ve ne istediğini bilen bir şiir...Tebrike diyor,saygılarımı sunuyorum...+10 puan

    Cevap Yaz
  • Yusuf Kartoz
    Yusuf Kartoz 08.09.2009 - 20:12

    ben farklı düşündü;ne zaman bu çocukluk diye atla
    cak derken,hakikaten atlattı,yağ gibi üste çıkıp,fitil
    fitil getirdi,bazen sizler anılarla hatırlamaya vesile ol
    uyor dizeleriniz.

    Cevap Yaz
  • Ünal Yiğit
    Ünal Yiğit 07.09.2009 - 14:54

    SELAM OLSUN GÜZEL YÜREĞE KUTLARIM SAYGIYLA..

    Cevap Yaz
  • Hüsamettin Sungur
    Hüsamettin Sungur 07.09.2009 - 11:39

    Başarılarınızın devamını diliyorum

    Cevap Yaz
  • İbrahim Coşar
    İbrahim Coşar 06.09.2009 - 19:59

    Hüzün ve sitem dolu şiirini okudum şaire.Yüreğin sesini güzel dile getirmişsiniz. Yüreklerde sevgi varsa gönülden ırak olmak kolay değil. Selam ve sevgiler.

    Cevap Yaz
  • Ümüt Güngör
    Ümüt Güngör 06.09.2009 - 18:13

    Siz yine sevinde ayrılığı bilmeyin görmeyin efendim.
    Ayrılık ayrılık aman ayrılık her bir dertten ala yaman ayrılık.Böyle diyor ya güzel bir azaeri türkümüzde.
    Yüreğinize sağlık tebriklerimle ümüt güngör

    Cevap Yaz
  • İlk İm
    İlk İm 05.09.2009 - 00:43


    Sevmem ben ayrılmayı. Pek beceremem de.

    Ne söyleneceğini bilemem.

    Hiçbir söz teselli değildir çünkü.

    Bir sessizliğe gömülüp o acıyı yalnız başıma çekmeyi tercih ederim.

    Şimdi bir istasyondayız.

    Ben gidiyorum.

    Ayrılmak denildiğinde benim gözümün önüne hep aynı görüntü gelir.

    Eski siyah beyaz Fransız filmlerindeki tren istasyonları.

    Kalabalık bir peron, trenin bacasından çıkan kalın dumanlar, tekerleklerin arasından fışkıran buharlar, çan sesleri, gürültüler ve sessizce birbirine bakan kederli iki insan...

    Söylenecek o kadar çok söz ve bunları söyleyebilmek için o kadar az zaman vardır ki kimse bir şey söyleyemez.

    Kalabalığın ortasında iki kişilik bir sessizlik büyür.

    Arada bir kısa, kesik, manasız cümleler söylenir.

    Ve birbirinden hiç ayrılmak istemeyen iki insan, bir an önce tren kalksın, bu huzursuz sessizlik bitsin ve derin acılarına gömülsünler diye beklerler.

    Acının, birkaç dakikalığına da olsa bir sıkıntıya bürünmesi, onları biraz sonra çekecekleri acıdan daha fazla kederlendirir.

    Sonra düdük çalar.

    Tren olduğu yerde kımıldanır.

    Aralarından biri trene biner.

    Tren yavaşça hareket eder.

    Kalan, trenin yanında yürümeye çabalar.

    Giden, cama dayanır.

    Birbirlerine bakarlar.

    Öyle bakarlar.

    Tren hızlanır.

    Aralarından biri 'Seni seviyorum' diye bağırır ama artık çok geçtir, kelimeler rüzgara karışıp kaybolur........

    Cevap Yaz
  • Dogan Deniz
    Dogan Deniz 04.09.2009 - 19:25

    harika şiir
    aşkın gözü kürdür derler ya
    gerçekleri görmezmiş
    sevgiyi verirken
    karşılığı sadece körlük oluyor sanırım
    göremiyorsunuz gerçekleri ne yazıkki.
    yüreğinize saygılar

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 18 tane yorum bulunmakta