Ayrılığa yazılmış sayma Şiiri - İrfan Sa ...

ayrılığa yazılmış sayma

eşkali siyaha boyanmış bir gece kuruluğunda
terminal saatleri ayrılığında çizildi

sevda yüreğinde sekerken düştü o mahsus acıyla
dayanırken
dağlara
ve çınarlara bir bir devrilir gibi

kıyamet vardır elbet
ama kıyameti de bir kıyamet alır kendi derdiyle

dudağının arasında sıkışmış yaralarıyla bir devir aşkı
gözlerinin mazgalında gelip geçen bir hiç
gücü hecelenmiş bir kelime arası kadar frensiz
kalbinin kundağında büyüyen bir kefensiz ayrılık

kusursuzca pıhtılanır damarın birinde kan
ve kuryeli bir ölüm
örülür iskeletine
bu yaraya barut eksen
yaksan
kül etsen

gölgesi de ayrılır insanın kendinden
karanlık tükürülecek yer bırakmaz adama
tutuşurken şafak
yahut
yüzyıllardan sonra uyanmış yanardağ
gibi olur insan

üç beş mektup yırtılır sırrıyla
ve sınırında serpilir yağmur
doğduğu sokaklara terk edilmiştir bahar
nisanda olsa
bütün şarkılar ayrılığı aynı makamda söyler

ayrılığa yazılmış sayma
ama bütün şehirler benim gibidir şimdi
bütün tuğlalarda benim yandığım kadar yanık var
bütün evler sönüktür
sokaklar banko boş
terlemiş duvarlar
titrek alevli uzak ateşler
neylersin ki
koparılmayı bekleyen takvim yaprağı gibi yenilenmiyor hiçbir şey