Öyle melül öyle mahsunum ki bugün
Durgun denizlerin uçsuz bucaksız sonuyum
Kalbim kırık, boynum bükük, yüzüm solgun
Ölümle yaşam arasında bir KONU yum
Ne feryat edip kinimi kusabiliyorum
Ne haykırıp nede susabiliyorum
Nede uçsuz bucaksız dağları aşıyorum
Beraberken bile kaybetme kuşkuşu yaşıyorum
Dehşet verici bir kasırganın ölü sessizliğindeyim
Dertlerimden uzaklaşmaya çalışıyorum
Sensizlik bana çok büyük acı
Çaresizim artık alışıyorum
Mutlu olmayı hak eden biri değilim biliyorum
Tam yakaladım derken yine kaybediyorum
Ayrılığın acısını yüreğinde hissetmek
İşte budur gerçekten ölmek
Kayıt Tarihi : 26.1.2005 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!