Valizine koyduğun soğuk kıyafetlerle başlar ayrılık.
Bazen de ne valizin, ne de valizine koyacağın soğuk kıyafetlerin olmadan.
İkincisine kıyasla, birincisidir tercihim.
Çünkü ümit vardır birincisinde, ihtimal vardır.
Kavuşabilme ihtimali...
Saniyeler geçtikçe zirveye tırmanır, ayrılığın verdiği ince sızı;
Ayyuka çıktığı andır, terminalin soğuk kaldırımı.
deılmı kolaydır ayrılık eger ayrıldıgın kıymetsızse,
ama ıhtımalli yanlızlıgında tüm duygularıyla seni yaşayan biri ne kadar değersizdir o da tartışılır
Buruk bir ayrılık şiiri.
Hikaye biçiminde akıcı...
Ancak, fazla hüzünlendiremiyor insanı, belki nefret noktasına getiriyor...
Mısralar bir uzuyor ve kopup kısalıyor ancak akılda kalıcı olmamış. Derinlemesine bir his dünyasına alıp götüremiyor insanı...
Şair bu ayrılığı kendisi yaşamış, belli kopye veriyor. Oysa şiirer evrensel olmalı... Ben de kendimi bulmalıyım bu şiirde, bir fransız da... Değil mi?
Arrılık şiir yazmak cesaret ister, yüreğine sağlık...
Ali Akça
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta