Ayrılığa bin Sitem
Ademden Havvayı ayırmış
Ayrılığa bin sitem benden
Bülbülü gülden ayırmış...
Yavruyu anneden...
Ayrılık ölümden beter
Davacı gönül
Davalı gül...şimdi
Bir boşanma davasına tanık oldum
Ayrılığa sitem doluyum
Yağmurlar yağarken gitmişti
Kör bir sokaktan geliyor hıçkırıklar şimdi
Ayrılığa sitem doluyum
Bülbülü gülden ayırmış
Bakılacak yüz var mı sende kara ayrılık
Bir ayrılık yaşadım bu ayrılık ölümden beter
Mecnunun leylayı sevdiği kadar sevmiştim
Bilmedi...
Ayırdı ayrılık
Ayrılığa sitem doluyum
Ademden havvayı ayırmış...
Ölüm mü ayrılık mı dediler
Ölüm dedim...
O ayrılığı seçti
İçimdeki gülü görmedi
Ayırdı ayrılık
Ayrılığa sitem doluyum
Mecnunu leyladan ayırmış
Cennet bahçelerine
İki gül gibi yakışırken
Bu mahkeme yanlı
O ayrılığı seçti
Benim gülümü gülden saymadı
Gurur celladına dur diyemedin be güzelim
“Dön” demekten dilimde tüy bitti...
Ayırdı ayrılık
Ayrılığa sitem doluyum
Anayı yavrusundan ayırdı
Ölüm kıyamadı
Dönmez dön desem de
O zulmü seçti
Mahkemesi bir günde görüldü
Ayırdı ayrılık
Ayrılığa sitem doluyum
Kulu yaradandan ayırdı
Bir şeytan bir de ayrılık ateşten yaratılmış
Gül gönülden ayrı şimdi...
Boynu bükük kaldı gülün...
Gülün içinde gül yok mu sandın gönül...
Ey ölü gönül
Ayrılık adı bir çölün
Bu mahkeme çok yanlı
Kaderine ayrılık yazılmaya görsün gülün
Feryadı cihanı yakar bülbülün
Kayıt Tarihi : 15.2.2014 23:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!