Ağlıyor oturmuş eski yerinde,
Karışyor boşluğa hıçkırıkları.
Bekliyor durmaksızın,kalmış geride,
Unutamıyor hazin ayrılkları.
Gökkuşağına tırmanıyor hayallerinde,
Düşüyor,kayıyor hep ayakları.
Yüzerken yanlızlığın denizlerinde,
Kulaçları küçük,kifayetsiz kolları.
Maskeli omuzlarda,sahte zirvelerde,
Bilmiyor, kurulan sır tuzakları.
Mazideki vefalar yer etmiş gönlünde,
Silemiyor kalbinden vefasızları.
Düşüncesi belki hep en derinde,
Düşünerek yıkıyor zor tabuları.
Son anlardaki gibi ağu var gücünde,
Topladığı güller en sarıları.
Kayıt Tarihi : 6.1.2007 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!