Yalnız sokaklar,bir de ben
Nöbet tuttuk kapında
Sen mışıl mışıl uyurken
Dolaşırken rüyalar aleminde
Benden habersiz...
Seni gördüm -uykusuz- rüyalarımda
Kapını çaldım uzun uzun
Uykulu gözlerinle,suskun yüreğin karşıladı beni
Hava sıcaktı,yaz sıcağı
Ben, kutuplardaydım sanki, üşüyordum
-Merhaba- diyebildim sadece
Sana geldim
Beni,yüreğine misafir eder misin?
Yok,hayır,olmadı
Yüreğini bana verir misin?
Uykulu gözlerin,canlandı birden
Suskun dilin çözüldü
Ve şen kahkahanla
Yalnız sokaklar irkildi
Ben irkildim...
Bir türlü veda edemediğim sen
Bir kez daha beni hafife alıyordun
İşte o an sen yoktun artık benim için
Ne rüyalarımda ne de gerçeğimde
Yalnız sokakları ardımda bırakarak
Bir daha dönmemecesine ayrıldım senden
Ve rüyalarımdan...
Kayıt Tarihi : 6.6.2006 21:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (19)