Ayrıldık İşte Şiiri - Yarım Kalandua

Seni sana rağmen sevdim ben?
Hep kaçışlarla dolu, hep eksik?
Bir yanını tamamlasam,
mutlaka bir yerden açık veriyordum.
Tamamlamaya uğraştıkça
senin gözlerinde kaybolup gidiyordum?
Bedenine değil,
ruhuna taliptim be ADAM/KADIN.
Bu yüzden bu kadar zorlanıyorum.
Sevdim çok sevdim belki yandım ama.
Yola çıkmıştım bir kere dönüşü yoktu,
ama öyle çok duraklıyordum ki
geriye dönüp baktığımda başladığım
yerden birkaç metre bile
uzaklaşamadığımı fark ediyordum.
Üstelik yolun ucundaki
sen, benden daha hızlı yol alıyordun.

E💔Z

Belli ki KAÇIYORDUN.
Ufukta bile görünmeyen
bir seraptın artık.
Kaç kez VAZGEÇ dedim kendime,
kaç kez o yolun kenarındaki bir
ormana girip yok olmayı düşündüm.
Zaten yaşadığımda bu değil miydi?
Seninle birlikte varlık bulduğumu
düşünürken, senin olmaman yokluk
hissinden başka ne verebilirdi ki bana?
Oysa nasılda coşku doluydum başlarken?
Gecelerimi de gündüzlerimi de sana
adamaya hazırdım.
Her gün yeni bir
yönünü öğrenip şaşıracaktım.
Seninle yaşadığım hiçbir şeyin tadını
unutamayacaktım sözde.
Sen sonbahar rüzgârında
kopmuş bir defneyaprağı,
ben ise sana dal olacaktım.

E💔Z

Hangimiz yaprak hangimiz dal
karıştırıyorum artık.
Ben bu uykuları
uyuyalı çok olmuştu artık.
Şimdi aynı uykuları yeniden uyuyorum.
Acı uykusu, hüzün uykusu, korku uykusu?
Bir gece birinin bir gece
diğerinin sonsuzluğunda kayboluyorum.
Ne garip, kendimi deprem vurmuş gibi
hissediyorum.
Zaten kıyameti kopmuş
bir sevdanın enkazıyım ne farkederki.
Hep tamamlanacak değildi ya benim
yarım kalmışlığımda sen oldun doktor.

E💔Z

Umutlarımı bağladım sana
hayallerimi verdim.
bir gelecek düşledim seninle
yoksa hatamıydı.
Yarım aşkları nazlı nazlı
dargınlıkları bir kenara
bırakıp bu gönlü dolu dolu yaşarken
yarına dair umutlar besledim hep.
Hepsinde senden vardı, yarını
seninle yaşayacaktım.
Olmadığın zamanlarda ruhumu
bıraktım sana yalnız kalma diye.
Çünkü sensiz bir cesetten
farksız değildi bu ruh.
İçimi sıkıntılar basardı.
Ölüme müebbete mahkum bir
hükümlü gibi bedenime tünel kazıp
firar etmek istiyor.
Ya gözlerim, sen den
başkasına çoktan köreldi.
Ellerim ellerine o kadar alıştı ki
başka birşeye dokunamıyor.
Yürümezdi bacaklarım
senin olmadığın yollarda.
Oysa sana her bakışı
yeniden doğuşu olurdu bedenimin.

E💔Z

Bütün bunlar yetmedi sana biliyorum.
Yetseydi ben şimdi
bunları yazıyor olamazdım.
Bir öfke, bir kırgınlık, bir söyleniş
sanma bunları.
istesemde yapamam zaten.
Çünkü seni ÇOK ÖZLEDİM