Ayrıldık İşte Şiiri - Eylül Gökdemir

Hadi durma
Yine saçıp savursana nefretini
Mehtabın kıyılarına vurarak saçlarımı
Dağıtsana efkârını küf kokan mısralarda
Seni istemiyorum diye

Söyle
Kaç düğüm attın da kirpiklerime
Düşüremedim seni düşlerimden

Hangi öfkene kurban verdin de aşkımı
Kınaladın yüreğimin sayfalarını
Bir kış günü

Hangi taşında çürüttün de geçmişimi
Yosun tuttu ellerin
Yazamadın bir türlü seviyorum diye

Hangi mahşeri kalabalığın öfkesiydin de
Avuçlarında kanadı yüreğim
Can kırıklarım süzüldü parmaklarından
Aldırmadın

Hangi denklemin kaçıncı bilinmeyeniydin de
Alnıma yazılan kader mi
Ruhumda sonsuz keder misin
Anlayamadım bir türlü

Şimdi yüreğimden kusuyorum seni
Ömrüme biçtiğim mehir gibiydin
Bedeli mahşere kalan