eski bir kitap gibi yalnızlığımın sayfalarını çeviriyordum.
alışagelmiş bir dürüstlükle yazmışım
ayrıldığımız akşam gittiğin sinemada ki filmi
ısrarlı bir telefonlar bitmişti...
şunu dedin: ben sinemadayım
herzaman ki gibi ben yine aradım filmi zehir ettim galiba
şimdi anlıyorum neden telefonunu kapattığını
artık bitmişti ve hiçbir özel anında ben olmayacaktım yanında.
şimdi her gittiğim sinemada ve film afişlerinde
hatırlıyorum...acaba hangi filmi izlemiştin?
Kayıt Tarihi : 7.3.2003 02:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!