Gün geçtikçe alıştılar öğretmene
Tutundular yumuşak, şefkatli ellerine
İçtiler bilgi pınarından kana kana
Öğrendiler çok şey güle oynaya,
Öğütlerini kulaklarına yaptılar küpe
Duymadılar hiçbir zaman ondan şüphe
Çoğaldı sürekli zihinlerindeki bilgi
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta