Ayrılan Yollar Şiiri - Ayşe Metin

Belki bir gün özlersin demiyorum
Elbet bir gün özleyeceksin biliyorum
Seversin belki bir daha
Ama sevilmezsin seni sevdiğim kadar bunu unutma
Adım attığın her yerde ben varım
Başını koyduğun yastıkta gelir burnuna kokularım
Tenimi özlersin ama nafile duyguların
Bir an yanında hayal edersin
Kâbusun olurum
Gecelerini böler benim gerçeğim
Unuttum sanırsın
Öptüğün dudaklarda bendeki heyecanı arasın
Sevdim sanırsın
Her sarılışında kalbin burkulur işte o zaman anlarsın
Bensizliğin insana ne kadar koyduğunu
Aldığın nefes bile yalan
Ciğerlerin benle nasıl dolduğunu
Nefessiz kaldığında daha iyi anlarsın
Birkaç gün öylece geçer
Birkaç gün daha belki
Her gün unutmak için başlarsın yeni güne
Güneşe selam verip uyanırsın
Ama parlamaz eskisi gibi
Geceler bile ayazdır sevgisizliğimde
Gözyaşlarımdır yağan yağmurlar
Kendinden kaçsan da ondan kaçamazsın
Bitti diyipte bu işten kolayca sıyrılamazsın
Kaçıp gitmek istersin uzaklara
Ama kalbindeyimdir
İçtiğin sigaranın tütünü
Ve bıraktığın dumanı gibi işlemişimdir içine
O bir türlü söküp atamadığın en derine
Hayat benim
Sen kimsin ki bana nefesimi haram edeceksin
Bir parmağım yeter dünyayı döndürmeye
Sen mi benim gözlerimden yaş dökeceksin
Biten biter giden gider
Sen pişman olup geri döneceksin
Af bana düşmez
Ben yaşarken sen her gün öleceksin
Üzgünüm sevgilim
Nefret gerekli senin sevgini örtmeye
Yok, etmek lazım sevgini
Oluşturduğum zıt sevgiyle
Sıfır olmalı her şey
Hiç yaşanmamış
Bir hayal gibi
Bir düş gibi
Sonrasında
Katlanılamayan hüzün
Bitmeyen gözyaşı
Sonu gelmeyen hasret gibi
Bitmeli sevgin içimde
Gülmeli gözlerim hiç bir şey yaşanmamışçasına
Sevmeli yine bu yürek
Hem de çok sevmeli
Yalnızlığı değil
Soğukları değil
Karanlıkları değil
Bir kalbi sevmeli
Biz beceremedik
Belki de birbirimizi kırmamayı denemedik
Günden güne fark etmeden her şeyimizi yitirdik
Ayrıldı yollar
Biz bile bilemedik
Ayrılmalıyız evet
Son anda fark ettik..