Ey cânlar yakan zâlim, ey akıllanmaz âdî,
Sana ayrılan sürenin sonuna geldik hadî !
Bitiyor işlediğin tüm hâliyle münkerât,
Ayrılan süre doldu; şimdi vakit sekerât...
Her yanın olmuş kahır, istersen göğe bağır,
Ya da o çok güvendiğin şeytanını çağır!
Şükret derlerdi sana: 'O kadar yedin, şükret'!
Sen fânide yaşarken, bilmezdin kadir kıymet...
Bilmezdin şükür mükür, şimdi nankörlük tükür;
Nefsin aklına hâkim, dört yanın çirkin fikir!
Kuşatıyor ruhunu kübrâ-i muhâkeme,
Göçüyorsun dünyâdan âdil olan Hakem'e...
Sanardın bitmeyecek, heyhat ki göçüş âni,
Dün yanında olanlar, şimdiyse yoklar, hanî?
Ey cânlar yakan zâlim, ey akıllanmaz âdi,
Sana ayrılan sürenin sonuna geldik hadi...
Kayıt Tarihi : 28.5.2016 10:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Engin Çakar -28.05.16 - tekirdağ
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!