Ayrılamaz Sanmıştım Şiiri - Tahsin Emek

AYRILAMAZ SANMIŞTIM

Bir kalemde silinemez sanmıştım! .
Meğer gerçek değilmiş onun aşkın.
Oysa ki ben tüm kalbimle sevmiştim.
Ne kolaymış söküp atmak ALMİNA.

Sen şahitsin vakıf oldun her şeye.
Ne sözleri vermiştik geleceğe.
Yalan imiş rastlamadım gerçeğe.
Ölene dek bırakamaz sanmıştım.

Bendeki kalp asla olamaz diyor.
Deli gönlüm onu ne çok seviyor.
Gözlerimden kanlı yaşlar akıyor.
Yüreğiden söküp atmaz sanmıştım.

Şimdi bir başıma kaldım çaresiz.
Izdırabı çekerim onsuz ses siz.
Nasıl bırakıp da gitti vefasız.
Beni asla terkedemez sanmıştım.

Silip atmış gönlünün sayfasından.
Oysa şüphem olmadı vefasından.
Zevk alırdım onun her cefasından.
Terk etmeyi hesaba katmamıştım.

Sevinsem mi ağlasammı bilemem.
Çok severdi sözde beni kendinden.
Öksüz gibi baka kaldım ardından.
Dostluğumu unutamaz sanmıştım