Ayrılacağız Şiiri - Oğuzhan Özağdaş

Yüzüm parçalanmış, üşüyorum da
Cebimde aciz bir sonbahar
Ellerime sığınıyor korkusu
Hırçın esiyor rüzgar
Bütün çirkinliğiyle
Ağlamasını da bilmiyorum doğrusu
Ne çığlıklar ne de kopkoyu sancılar
Nafile
Ayrılacağız...

Dilleri lal olmuş bütün kuşların
Ötmüyorlar eskisi gibi deli deli
Omzumda ağır yükü vedaların
Belki kanıyorum
Yüreğim cam kesiği
Bir ayrılık dudağımda, nasıl söylemeli
Bulutları döksem bile
Ayaklarının altına
Nafile
Ayrılacağız...

Saçlarını okşuyorum yokluğunun
Sesin kulağımda
Gözlerimde çocukluğum
Koşsam yorulacağım
Düşsem uzayacak gece
Can verecek gözyaşın
Koynumda açan güle
Yaprak yaprak dağılacağız
Herşey nafile
Ayrılacağız...