Ayrıklar Şiiri - Mustafa Ünver 2

Kabinde püsürlü düşünceler
O yana bu yana kama atan ayrıklar
Sarmalandıkça arap saçına dönen
Döneledikçe yumruya yağlı ilmekler atan kaygılar
Geçmek bilmeyen dakikalar
Ömre dönüşen saatler
Örtülere uğramayan geceler
Köpekler arkadaşça havlıyorlar
Sorular, sorgular, çözümsüz tasalar, umarsızlar
Sonunda şafak yine bir kıvılcım atıyor
Kınından şimşek çakıyor
Musa’nın kayaları can fışkırıyor
Yamaçlardan dereler söküyor gümüş
Güneş en büyük simyacı
Saçlarında teller altın altın parlıyor
Çamlar hışırdıyor
Reçine kokuları doluyor tüm mağaraya
Genzime kaçıyorlar, hem de beynime
Ayrıklar bile çam kokuyor yumruda