Ayrık Otu Şiiri - Ayça Öztorun

Bir düşmeye gör

kapanır kapılar

arşa çıkmış Aslan iken

çakallara yem olursun

artık zemheridir hayat

adın olmaz yetim kalır

kış olursun...

Hokkabazı madrabazı

galebe çalar oyun başlar

ellerinde tef olursun

Bir düşmeye gör

imanı akçe bir cahile

bir yobaza bir arsıza

yem olursun...

Bir düşmeye gör

Toprağında ekin iken

hazan düşmüş yaprak gibi

kuruyup da yok olursun

Ayrık otu derler sana

kök tanımaz dostun kalmaz

savrulursun...