Ayrılık...
Ayrık otu gibi
Çekersin...çekersin...
Sonu gelmez....
Zira...
O meret otun
Kökü hiç bitmez...
Ayrılık
Ve ayrık otu..
İkisinin de
Sonu yoktu...
Eller otlara sarılır...
Eller ellere sarılır..
İki yanan yürek
Parmak uçlarında
Tutuşur...
Ayrılık...
Ve ayrık otu
Ancak o zaman
Yok olur..
Kayıt Tarihi : 3.9.2010 09:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Turhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/03/ayrik-otu-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!