bir ayrık otudur
ayrılık şimdi,
saksılarda biter,,
sarar içimin dışına.
bahçemde büyütür vedalarını
yüzümde demlenirken
gözlerinin yeşili
bir anı,dan nüksederken adın
hürmette kusur yoktur!
bilirsin,
bir kuru dalsındır nihayetinde.
kiralık yaşantılar içinde
sen olmadığındandır kalabalıklar,
ellerine dolan topraktır sızılar
mağmasında beklerken azrali
yaşamak;
aşırı doz bir nefes alıştır
gözlerini yakar faniliği,
gölgesi delinir ceplerinde.
ellerinin ikindilerinde bi ayrık otu
büyür;
uzar
şehr-i iklimlerde...
11/10/08/bursa..m.öksüz
Kayıt Tarihi : 3.2.2010 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)