Seni okşayan ellerin yanında sanki bileti kesilen garip bir yolcuyum. Seni severlerken başka gözler ve eller korkular, kaygılar otobüsünün içindeyim. Kimdir bu üçüncü kişiler? Sen ve ben aralığında özgür bir ülke bırakırken, kimdir o ülkelere girip talan edenler? Bir elin parmaklarının diğer elin parmaklarının içine girmesi gibi kimdir bizimle bu kadar içli dışlı olanlar? Kimdir aşk apartmanımızın asansörüne bindiğimizde bizimle beraber binen ve inen? Üçüncü kişiler akan bir renge benzer, karışır diğer renklere. Hayatımızı renk kirliğine dönüştüren bu üçüncü kişiler, ne isterler özgürce dalgalanan iki renkli bayraklardan. Seni severken seni seven, sana kızdığımda seni teselli eden sahte doktor diplomalı; fakat iki kişinin arasına girmede epeyce ihtisas yapmış bu kişiler ne isterler bizden. Konuşurken aramıza giren, cümle düşmanı duygu hırsızlara kapıyı açık bırakan kimdir?
AYRIK OTLARI
Bereketleri toprağı kazar gibi seni severken
Kalbine sevgi tohumlarını ekmeye başlarken
Buğday tenine avuç dolusu aşkımı dökerken
Ayrık otları gibi karşımıza apansız çıkanlara
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta