Ayrıdır bu sevgi (Mustafa'm)

küstüm
küsüyorum
küsmek üzereyim

nedensiz olmazmış hiçbirşey
ve herşeyin sebepsizi
salt gülücüklerle kaplansaydı birey
mezarlıklarda raks eder, eller zilli
eteklerde gül desenleri olurdu yaslı sözler ile...

kardeş;
karındaş;
oğlum....

seni o manasız yatağında
uzun siyah kirpiğinde gördüğüm birkaç damlayla
yanan bağrımı bir hamlede susturup
hıçkıramadığım, öfkemi kusamadığım o yoğun bakım odasında
kablolar sarmış avuç içi kadar bedeninden
nasıl sarıp sarmayalayayım koklayayım
yavrum seni nasıl kurtarayım?

ey kurbanım
yaradanına kurban olayım
biz bekliyoruz diye ağlayan sana
senin uğruna feda olayım.

bekleyenlerin;
asırları geçirir bu koridorlarda
sadece sen, senle gideriz yuvamıza.
bilmesin doktorlar ne olur söylemeyin
bütün sevenler burada heran her dakika
ne olur söylemeyin oğlum ağlamasın bir daha.

23 yılın her 23 dakikasında
bazen ensende, bazen gönül aralığında
varlığına şükrederken yaradana
bizden uzak değilsin sevgimizden ise asla.

sesinden mahrum kaldım ama ruhundan asla
ruh diye anarken ruhum hep yanında.

nazlı bebem duyar mı bilmem
günlerin yaptığı yarışta çaresiz bekleyemem
bir umut her günün bir saati
sen nefessiz ben nefesli...

küstüm
küsüyorum
küsmek üzereyim.

26.12.2008