Başını göğsüme yasladıktan sonra,
Islatma o melek yüzünü, göz yaşlarınla,
Sevgilim, elimi eline aldıktan sonra,
Tanrıya sığınıp, bana intizarda bulunma.
Hayalimizdi hani mutluluk dolu yıllar,
Hani bizimdi hep, en neşeli anlar,
Pembe panjurlu, çocuk cıvıltılı yuvalar,
Neden şimdi, hepisi bir bir yok olmaktalar.
Bu âşka hangimiz ihanet ettik? Anlat bana,
Olmaz denilen her şey oldu. Yaşamadık mı doyasıya?
Ne oldu şimdi âşkımıza? Döndü kurumuş yaprağa,
Suçlu ben miyim? Ne olursun hadi anlat bana,
Hayır dediğini, duyar gibiyim sevgilim,
Senin kaprislerin de bu aşkı yok eder, eminim.
Elveda, elveda diyen haykırışlarla gidelim.
Bir ömür boyu bir daha kavuşmamacasına,
Bir birimizden ayrılıp, ayrı yollara gidelim sevgilim.
ANKARA
Cahit PehlivanKayıt Tarihi : 10.9.2005 20:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve severek ayrılanlar kervanına katıldılar hiç farketmeden
TÜM YORUMLAR (3)