Ve bir tren kalkar ayrılık istasyonundan yalnızlığa doğru giden
Zifiri karanlık gece, saatler aylardan eylülü gösterince
Hüznün sonbaharlarını delerek bir tren kalkar ağır ve aksak
Kollarında gidişinden artakalan vagon dolusu boşluğu hisseden kederli bir adam silueti
Dudaklarında yokluğunun nikotin yenilgisi dururken
Ve bir tren kalkar soğuk bir gece de ansızın…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta