Ayrı şehirlerin insanıydık,ne senden haberim vardı nede varlığından bi haberdim,birbirini tanımayan iki kişiydik yaşayıp gidiyorduk öylesine.
Sonra günün bir anında bir paylaşımda gördüm ismini birşey dürttü beni merhaba de şu kıza dedi ve ben dinledim iç sesimi merhaba dedim
Ve her şey bir merhabayla başladı artık iki ayrı şehrin birbirini tanıyan yabancılarıydık, merhabalar sıklaştı konuşmalar başladı aramızda, zaman yakınlaştırıyordu bizi her nasılsa
Ne kadar benziyordun bana ve sen ne kadar bendin iki ayrı şehirde yaşayan iki ayrı cins ama tek bedendik sanki yakınlaşıyorduk birbirimize
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta