Ayrı şehir Şiiri - Yüksel Şeker

Ayrı şehirlerin insanıydık,ne senden haberim vardı nede varlığından bi haberdim,birbirini tanımayan iki kişiydik yaşayıp gidiyorduk öylesine.

Sonra günün bir anında bir paylaşımda gördüm ismini birşey dürttü beni merhaba de şu kıza dedi ve ben dinledim iç sesimi merhaba dedim

Ve her şey bir merhabayla başladı artık iki ayrı şehrin birbirini tanıyan yabancılarıydık, merhabalar sıklaştı konuşmalar başladı aramızda, zaman yakınlaştırıyordu bizi her nasılsa

Ne kadar benziyordun bana ve sen ne kadar bendin iki ayrı şehirde yaşayan iki ayrı cins ama tek bedendik sanki yakınlaşıyorduk birbirimize

Sen yaşadıklarından yorgun kilitli ben yaşayamadıklarımdan yorgun kilitli
anahtarı birbirinde olan iki ayrı şehrin insanıydık artık

Ayrı şehirlerde aynı havayı soluyorduk artık kaçmaya çalıştık birbirimizden. Önce ben teslim oldum sana anladım ki sensiz olamayacaktım bundan sonra,sen se yavaş yavaş teslim olmaya başladın ne kadar inkar etsende boşuna,bağlanmıştık artık kopması olanaksız bir kordonla

Şimdi iki ayrı şehrin birbirine aşık sevdalılarıydık.Sen kokmaya başladı dünya çiçekler bile sen diye açıyordu,yağmur adını söyler gibi iniyordu toprağın üstüne,rüzgar kokunu getiriyordu mesafelere inat.

Buram buram sen kokuyor sen oluyordu her yer,nefes bile almaya sen diye başlıyordum,çayıma sen katıyordum biraz yemeğime sen, ah bir bilsen hayatımdaki tuz oldun artık sen

İki ayrı şehirde birbirini özleyen iki sevdaydık artık senle ben. Birbirimizin kokusunu duymadan yaşadık yaşamayada mahkumuz bir süre daha mecburen
Şimdi sensiz yattığım gecelere inat sensiz uyanmak istemiyorum sabahlara artık ben....

Yüksel ŞEKER