Ayrı-lık Şiiri - Gökhan Ebren

ayrılık sabahlarında
dilim hep kuru uyanırım
sensizlik susuzluk gibi bişey...
dolaşırım ilkin tüm odalarını evin
sonra bir sigara yakarım
ilk nefeste sen dolarsın içime
ikinci nefes acı...
ayrılık sabahlarında ben
nedense hep suçlu uyanırım
sensizlik ceza gibi bişey
çıkmak istemem hiç dışına evin
sonra bir türkü yakarım
ilk mısrada sen düşersin aklıma
ikincide aklım düşer peşine...
ayrılık sabahlarında ben
büyük bir sensizliğe uyanırım
sessizce...