AYRI KALDIM YILLARCA
Felek beni attı gurbet ellere
Ben köyümden ayrı kaldım yıllarca.
Bülbül gibi döner iken güllere
Ben köyümden ayrı kaldım yıllarca.
Geçim ile okul derdi diyerek
Gün oldu ki yavan ekmek yiyerek
Odunsuz kömürsüz kışta buyarak
Ben köyümden ayrı kaldım yıllarca.
Evlenince çoluk çocuk derdinden
Ondan sonra torun geldi ardından
Geçmek kolay mıdır baba yurdundan
Ben köyümden ayrı kaldım yıllarca.
Aç karnına kalkıp işe gittiğim
Kaval çalıp dağda koyun güttüğüm
Gençliği sevdayı bilip tattığım
Ben köyümden ayrı kaldım yıllarca.
Elde kalıç ile ekin biçilen
Dağlarında soğuk sular içilen
Ayranlı çorbayla günler geçilen
Ben köyümden ayrı kaldım yıllarca.
Körmenle madımak tellice cacık
Çalığı kengeri yiyorduk acık
Çepellik havada yoğudu gocuk
Ben köyümden ayrı kaldım yıllarca.
Yağmur kar yağınca damlardı yapı
Kağnıya yükleyip çekerdik sapı
Yan vururdu dedem güneşte kepi
Ben köyümden ayrı kaldım yıllarca.
Çocukken oynardık çamurda tozda
Kavurga yapardık ateşte közde
Yol yoktu giderdik bir cılga izde
Ben köyümden ayrı kaldım yıllarca.
Akşamları gazlı lamba yaktığım
Bazı bazı isyan edip bıktığım
Davul zurna ile halay çektiğim
Ben köyümden ayrı kaldım yıllarca.
Geçmişim orada atam orada
Gün gelir ölürsem yatam orada
Çimen çiçek olup bitem orada
Ben köyümden ayrı kaldım yıllarca.
Hürmetli bitmiyor büyüdü dertler
Gözümde tütüyor sevdiğim fertler
Kalleşi bulunmaz sevecen mertler
Ben köyümden ayrı kaldım yıllarca.
19.01.2008 Ank.
Kayıt Tarihi : 20.1.2020 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!