Yüce dağ başının karı dumanı
Yine geldi ayrılığın zamanı
Soğuk kış günleri vermez amanı
Nazlı yardan ayrı düştüm düşeli
Derelerden akar bulanık seller
Bahar aylarında açılır güller
Benim bu halimi ne bilsin eller
Nazlı yardan ayrı düştüm düşeli
Artık kavuşmamız mahşere kaldı
Senin hasretinden gül benzim soldu
En sonunda herkes ettiğin buldu
Nazlı yardan ayrı düştüm düşeli
Yıllar geçti olduk iki yabancı
Yüreğime vurdu derin bir sancı
Sen yolda yolcusun ben de bir hancı
Nazlı yardan ayrı düştüm düşeli
Mustafa DOĞAN
Kayıt Tarihi : 18.2.2023 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!