Ayrı düştüm Şiiri - Fikret Çarkçı

Ayrı düştüm

Yaşamak sadece mısralarda kaldı.
Ölüm bile şişedeki mey gibi geliyor bana.
Ayrı düştüm sevdam, ayrı düştüm yollara.
Izdırap sinemi yakıp beni benden aldı.
Ömrümün sebebi tekbir dalda ki gül.
Anılarım serilip yere hepsi bana kaldı.
Kızgınlığım, kinim, öfkemdin sen benim.
Havam suyum sımsıcak aşımdın çok zaman.
Yüreğimde şimdi acı bir feryad kaldı.
Bıçaklamış sanki yarası var gibi.
Sol bağrımın üst böğründe.
Ayrı düştüm sevdam, bırak kalkıp gideyim.
Dönüşü yok yolun her gün serzensem bile.
Düşlerde yalnız kalmak ve yalnızlığı yaşamak.
Şişeye tepilerek doldurulmuş sanki,
O Üçyüzaltmışbeş damla
Kalkıp gitmek buralardan hiç bilinmeyen,
Hiç düşünülmeyen bir başka diyara.
Ne acılar çektim sensiz, dertler.
Ansızın gelirsin diye hep seni bekledim.
Dönüşü yok artık dönmeyeceksin bilirim.
Sevda diye ektiğim umudu,
Tarlada kan çiçekleri ellerim yırtılarak topladım.
Yaşamak...
Sensiz yaşam ıstıraptan daha zor
Koynuna doldurduğun yıldızlara bir sor.
İçinde bir umut taşıyor, halen yaşıyorsan.
Gülüyorsan...
Konuşuyorsan... Duyuyorsan ve
Ve eğer hissetmiyorsan gülüm, bende yaşıyorum...
Silkinip yüreğinden attın mı tüm sevgini.
Gözyaşlarına kattığın geceleri, umutların
Aydınlık düşlerin ve yarınların hepsi yok.
Yok işte, silip bir köşeye itiverebildin mi?
Yaşamak sadece mısralarda kaldı artık...
Ayrı düştüm sevdam, ayrı düştüm yollara

Fikret Çarkçı
Kayıt Tarihi : 14.5.2014 02:08:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Fikret Çarkçı