Ayrı Düştüm. Şiiri - Yorumlar

Şiir yazabilme yeteneği olanlar her zaman yaşadığı gerçekleri şiire dökse; buna ne zaman, ne de görevi izin verir. Şairlerin çokça yaptıkları şey; hayallerini gerçekmişçesine kurgulamaktır.Kurgusu güzel olan bu şiir de bence bundan ibaret.Fakat bu denli Devlet görev meşakkati altında şiirdeki çok hassas bir ruh, dikkat ve şi'rin asaletini yaşamak, her halde asil ve hassas bir ruhun göstergesi olsa gerektir.

Bir taht uğruna babasıyla bile savaşı göze alabilen koskoca Yavuz nasıl oluyor da-uhdesinde onca cariye ve nikahlı eşi varken- bir hatuna olan tutkusunu şiirleştirip raiyetine ve maiyetine ve de cümle aleme faş etmekten hicap duymuyor? Hani sevdasını içinde gizleyenler cennetlik idi? Bunu daha bu gün Üyelerden günün şiirine yorum yapan bir bayan şairemiz iddia etmişti. Koskoca Yavuza onca şeyhleri ve koskoca şeyh-ül İslam bir bayanın ayrılığı için böyle feryad-ı figan edilmemesi gerektiğini hiç anlatıp izah etmemişler mi? Hem Koskoca Yavuz aşkını kalbinde gizlemenin- bir şairemiz böyle diyor ya- kendisini cennetlik kılacağından bi-haber miymiş?

Taktiri İlahi... 8 Yıllık saltanatında iki imparatorluk yıkan Sultan, bir sekiz yıl daha yaşasaydı Avrupa kalırmıydı acaba?......

Devletin kralı milletin sultanı cihanın padişahı hanedanın selimi kendinin nesi, yavuzu.

Yavuz belki de osmanlı hanedanının gelmiş geçmiş en asi hakanı ve belkide bu devlet 6 yüzyıllık varlığını onun yaptığı işlere borçlu.Günahıyla sevabıyla iz bırakmış bir türk ve şiir muhteşem...

Nekadar nezih. Şimdi soralım nezih olan aşık mı maşuk mu? Bu şiire göre nezih olan aşık Sultan Selim. Öyle nazande ifade etmiş ki. Aşka, aşkına aşık oldum. Böyle sevmeler....

Sanma şahım herkesi sen sadakane yar olur, Herkesi sen dost mu sandın belki ol ağyar olur, Sadakane belki ol alemde serdar olur, Yar olur, ağyar olur, Serdar olur, dildar olur. Yavuz sultan Selim

Osmanlı'nın nezaketi ne kadar mükemmel...
Gönüller fethi adeta...

Gönül feryad ediyor karanlık gecelerde
Gamlıyam bir mah cemal sultandan ayrı düştüm.

CANANDAN AYRI YAŞANIR MI?

Farsça şiirlerinin yanında Türkçe şiirleri de olan ve “Selimî” mahlasını kullanan Yavuz Sultan Selim 1470 – 1520 yıllarında yaşamış, Padişahlığı döneminde devraldığı Osmanlı topraklarını tam üç kata yakın artırarak 6.557.000 kilometre kareye çıkarmıştır.

Mısır seferinden sonra “Kutsal Topraklar” Osmanlı hâkimiyetine geçmiş, Osmanlılara geçmiştir.
6 Temmuz 1517’de Emanet-i Mukaddese (Kutsal Emanetler) Y. S. Selim’e gönderilir.
29 Ağustos 1516'da “halifelik” de Abbasilerden
Osmanlılara geçmiş olur.
Yavuz kendini, Hâdim'ul-Harameyn'uş-Şerifeyn (Mekke ve Medine'nin Hizmetkârı) olarak kabul eder.

Devrin en önemli ticaret yolları “İpek Yolu” ve “Baharat Yolu” da Osmanlı kontrolüne geçer.

Sakal bırakmayan ve her daim sakal tıraşlı olan tek padişahımızdır. Kulağındaki küpe de günümüz gençlerinden bazılarına emsal olur.
*

(Yavuz Sultan Selim hakkında çok kısa ve genel bir bilgi vermek gerekiyordu. İstanbul’la ilgili yaptıklarına da bakmak ve hatırlamak lazım aslında.
Neden en son yapılan boğaz köprüsüne “Yavuz Sultan Selim” adının verildiğini anlamamız için bilmek lazım.)
*
Şiir “Gazel” nazım türüyle yazılmış.
Anlaşılır bir Türkçe kullanılmış. (Sadeleştirme yapılmadıysa)
Şiirde gazelin bütün özelliklerine olduğu gibi uyulmuş.
Bizim kudretli Padişahlarımızın hem ilim adamı, hem sanatkâr, hem şair olduklarını Fatih’in şiirinde de belirtmiştim.

Şiiri kısaca yorumlayalım.
Bir telmih sanatıyla ilk beyite başlanmış. Güzel bir atasözümüz hatırlatılarak; vatanından, sılasından ayrı düşmüş bülbülü altın kafese koysanız, hürriyeti elinden alındıktan, vatan özlemi ile yanıp tutuştuktan sonra ne anlamı kalır…

O güneş gibi parlayan ve sımsıcak gülen, mutlu ve mesrur eden sevgiliden ayrı kalına bu gecede insanı en çok sıkıntıya sokan ayrılık acısıdır, kederidir. Ayrılık ölümden beterdir. Çekilesi bir dert değil.

O ay yüzlü güzelden ayrı düşmek kolay mı? O sevgili ki; gönlümün güneşiydi, gecemin ay yüzlüsüydü. Ondan ayrı düşmek günlerimi geceye çevirdi, feryadımı asumana duyurdu...

Ayrılık yüzünden ne hale düştüğümü soranlara diyorum ki; ne halde olduğumu sormayın. Çünkü ben canımdan ayrı düştüm. Canından ayrı düşen ruhsuz bedene benzer.

Selim’i kınayanlar çektiğim ıstırabı bilemezler. Hasta olmayan nasıl ki hastanın halinden anlamazsa, âşık olmayan da aşığın halinden ne anlar… Ben “can” dediğim, “canım” dediğim sevgilimden ayrı kalmışım.
Bu dünyadan, yaşamaktan bana ne?

Rahmetle yâd ediyorum, böylesi yüce padişahlarımızı.
Mekânları cennet olsun.

Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.

Hikmet Çiftçi

“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”