Ayrı Düştük Be Gülüm Şiiri - Sevinç İnal

Ayrı düştük be gülüm
Sen bir ucunda kaldın ben bir ucunda yolun
Seninle dünyayı kavuşturduk
Biz birbirimize kavuşamadık..

Her gün yeniden yaşıyorum geçmişi
Aynı yerde durduğumuz günleri
O bitmeyen saatleri
Yeniden yaşıyorum sanki

Oyun mu bu, mümkünsüz sevgi mi?
Milyonda bir ümit mi ömürce birlik?
Gönlümün gözünde dururken gölgen
Hayal mi birleşmek..

Yüreğimin üstünde yanan bir ateş
Ne akşamlardan ne sabahlardan bitmeyen kaçış
Cehennemin kapısı açık mı kalmış
Zebanilerin dudaklarında hüzünlü gülüş

Bu tanıdığım vuruş yakından bildiğim hapsoluş
Bu ayrı düşmüşlük, öncesinden bildiğim yalnız kalmışlık
Ayrı düştük be gülüm
Sen bir ucunda kaldın ben bir ucunda yolun

Tek yürek olduk iki bedende
Ayrı şehirlerde kaldık belki de
Belki dünyalarımız bile ayrı
Sen kalabalıklar içinde yalnız
Ben kararsız gönlümle kapkara gecem aysız..

Yolu belirsiz yüreğimi vurdum geceye
Şimdi belalarda başım şimdi kayboldum
Daha bir seninle olmak daha bir yaşamak sevgide
Acıyan kalbimdeki son nefes daha bir azimli sanki

Hala kıyılarımıza vuran dalgasıdır sevdanın
Vazgeçmeyen aşk köpükleri ıslatır bedenleri
Sen Şam da ol bende Bağdat da
Aynı güneşin aynı sıcağı dokunmaz mı bize..?

Şu ayın kederi seni de sarmaz mı?
Tek tek kayan yıldızları görmez misin sende?
Bana değmez diyebilir misin yağmurlar?
Hayır diyemezsin...

Havadaki zehiri bile birlikte soluruz
Bir ucunda olsan da dünyanın
Aşılmaz duvarımsın sevgiye vuslatımsın
Ayrı düştük be gülüm kesildi yollarımız...