Uzun oldu yârdan ayrı düşeli,
Varıp da yarime, çiçekler sunam;
Beni görse olur, belki neş’eli,
Şimdilik gönlümce, böyle inanam.
Hayat zalim benim yüzüm gülmezken,
Bülbül bir gün gülden ayrı kalmazken,
Çamların yaprağı bile solmazken,
Senden ayrı canım nasıl dayanam?
Yardan ayrı olmak ölümdür bana,
Gülüm, gurbet eller zulümdür bana,
Aşkın gece-gündüz elemdir bana,
Bu garip uykudan ben de uyanam.
Çok yoruldum, tutmaz oldu dizlerim,
Yâri görmek ister artık gözlerim,
Yâr ben seni hasret ile özlerim,
Sen iste aşkınla bin kere yanam.
14.05.2006
Kayıt Tarihi : 24.9.2006 16:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!