Dere taştı suyu bendini yıktı
Kaynağı selinden ayrı duruyor
Yüreğim dağladı bağladı aktı
Yaprağı dalından ayrı duruyor
Sıyrılır dökülür edebi hayâ
Sarılır ayrılmaz alıştığı huya
İnsana ezelden katılan maya
Bedeni halından ayrı duruyor
Evlat akıl verir bağlar başını
Hanım her zaman ağılar aşını
Viranede kalan mezar taşını
Ustası salından ayrı duruyor
Kuduran köpekler piresin döker
Mazlumlar ağlarda boynunu büker
Canı canan alır özünden söker
Tezene telinden ayrı duruyor
Bülbül gülistanda goncaya köle
Gönülden ağlıyor gözyaşı çile
Kapıldı hep ummanda nice sele
Dikeni gülünden ayrı duruyor
Kendisi sılada gönlü gurbette
Yanıyor özünden tüter elbette
Zehir koyar içer türlü şerbette
Dirisi kılından ayrı duruyor
Kayıt Tarihi : 24.3.2014 11:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!