Ayrı Dünyalar Şiiri - Zafer Özkay

Biz ayrı dünyaların insanlarıyız,
Ne sen beni seversin ne de ben
Sana kavuşabilirim.
Seni nasıl seni nasıl sevdim,
Uğruna canımı gençliğimi verdim,
Sen beni hiç sevmedin ki.

Aşkından oldum deli,
Sen bitirdin bir anda beni,
Bırak dursun sırtımda kanlı hançerin,
Bir kere dönüp arkana baktın mı?
Elimi tutup halimi sordun mu?
Sen yapmazsın yapamazsın,
Ve kimseyi sevemezsin sen.

Sen istesende beraber olamayız,
Sen artık elimi tutamazsın,
Yüzümü göremezsin,
Hiç bir şekilde bir araya gelemeyiz,
Dedim ya biz ayrı dünyaların insanlarıyız.
Her şey bitti gözüm,
Seni başkası affeder ama ben affedemem,
Ben affedemem.

Hayatta mutlu olmam gerekiyorsa,
Seni unutmam gerek unutmam gerek,
Sen buna layıksın hem de fazlasıyla layıksın,
Sen benim ne kadar gülüm,bebeğim,kır çiçeğim olsanda,
Geriye dönüp bakmadan her şeye yeniden başlayacağım.

20 Kasım 2001 Karaman