Bir gül vardı gönlümde açamadı hiçbir zaman,
Önce koparıldı, soluverdi sonra yavaş yavaş...
Tanı'dan hep seni diledim seni istedim,
Fakat biliyorum biz ayrı dünyalardanız...
Açmasa da gönül bahçemde hiçbir çiçek,
Kırılsa bile tuttuğum dalların hepsi,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta