Ayrı Dünyalar Şiiri - Yakup Çetin 2

Bir gül vardı gönlümde açamadı hiçbir zaman,
Önce koparıldı, soluverdi sonra yavaş yavaş...
Tanı'dan hep seni diledim seni istedim,
Fakat biliyorum biz ayrı dünyalardanız...

Açmasa da gönül bahçemde hiçbir çiçek,
Kırılsa bile tuttuğum dalların hepsi,
Bir türlü yakalayamasam da sevda gemisini,
Seviyorum seni geçercesine bu candan...

Şarkılara küstüm seni anlatmıyor diye,
Sen yoksun diye pencelere çattım...
Sevmedim olmadığın hiçbir rüyamı,
Dostlarımı unuttum unut dediler de seni...

Senden bana kalan kırılmış bir gönül,
Hain bir bakış, bir de ölüm darbesi değil mi!
Zalim kaderin ettiği zulümdür bu!
Hayatımın gamı, kederi, çilesidir bu!